“Ja-ja”
Van bewezen nut en toch overbodig. Het bestaat. Wie gebruikt er bijvoorbeeld een vulpen zoals die bedoeld was. Ik heb al na twee zinnen kramp en vermoedelijk geldt dit niet alleen voor mij…
Brievenplaten en -bussen zijn ook in de hoek van overbodigheid beland. Wat er nog door haar openingen komt is meestal reclame. Wat er tegenwoordig doorheen moet zijn vooral pakjes maar daarvoor zijn de openingen te klein.
Toen we een nieuwe voordeur kregen hebben we afgezien van een gleuf voor de brievenplaat. Voor die enkele brief, het plaatselijke krantje en het drukwerk hebben we een bus aan de weg gezet waarin zelfs pakjes passen. Tenminste, als zij niet volgepropt is met ongevraagd papier, wat vaak het geval is.
Waar ik me aan erger is het idee dat dit gewaardeerd wordt. Aan het eind van het jaar wordt die veronderstelling tastbaar als de bezorger voor de deur staat met de traditionele nieuwjaarswens. Dankbaar voor de geleverde prestatie ben ik nooit maar je gunt zo iemand wat. Ze kunnen het ook niet helpen dat verkoop aangejaagd moet worden.
Laatst vertelde mijn zoon dat zijn klep met nee-nee-sticker van de plaat gevallen was. Prompt lag zijn mat vol drukwerk. Samen met de aanschaf van een nieuwe brievenplaat moest een sticker gekocht worden om op haar klep te plakken. Moeite, tijd en geld om te voorkomen dat je zo’n 70 kilo ongeadresseerd drukwerk per jaar ontvangt. De omgekeerde wereld en dat is ook precies de reden dat sommige steden de regels aanpassen. Daar mag alleen bezorgd worden als er een ja-ja-sticker is aangebracht. Het lijkt me de goede volgorde.
Protesten waren te verwachten. Ze onthullen een omvangrijke bedrijfstak achter de verspreiding van folders en plaatselijke krantjes. Vooral handel, drukkers en papierindustrie profiteren ervan. Economie en werkgelegenheid zijn bezweringen die het mogelijk moeten maken om de bestaande praktijk voort te zetten. Argumenten als onnodig gebruik van grondstoffen en milieubelasting spelen een ondergeschikte rol. Om niet verstrikt te raken in een slepend debat tussen twee gescheiden werelden beperk ik me tot de logica dat producten gewenst moeten zijn en niet opgedrongen mogen worden.
In de overzichtelijkheid van mijn gedachten hoop ik dat de gemeente binnenkort een einde maakt aan deze absurditeit. Mensen die graag folders en regionale bladen ontvangen kunnen dat vooraf kenbaar maken. Dat je daarvoor in actie moet komen lijkt mij logisch.
Ja, ja!
Leen