Tot mijn stomme verbazing kondigden jongere buurtbewoners onlangs aan te vertrekken naar een appartement. Argument was dat je nooit te vroeg en vaak te laat op een rijdende trein stapt, met het risico van een ongeval bovendien.

Een minachtende reactie, later gevolgd door leedvermaak vanwege de probleempjes tijdens en na de verhuizing, was hun deel. Beter dan in Oudorp kan je niet wonen en betere buren zijn er niet te vinden, wierp ik hen voor.

Het ongewenste effect van hun melding was wel dat ik me realiseerde dat ik steeds vaker mensen hoor die generatiebestendig moeten of willen gaan wonen. Een jaar eerder zijn onze directe buren om die reden vertrokken en de overburen zijn onlangs getransfereerd naar een zorgcentrum. Dat was pijnlijk want het ging met tegenzin. Een onvermijdelijke stap en een voorbeeld van te laat op de trein stappen.

Als klap op de vuurpijl hoorde ik dat stichting Knarrenhof in Alkmaar is geland; een landelijk initiatief gericht op leeftijdsbestendige bouw voor zelfredzame senioren. De stichting is met de initiatiefnemers al geruime tijd actief en heeft positieve gesprekken gevoerd met de gemeente over een mogelijke locatie in Alkmaar-Noord.

Een Knarrenhof is als een hofje van vroeger met het gemak van nu. Het is bedoeld voor mensen die het leuk vinden elkaar af en toe te helpen, maar geen verplichtingen willen. Vrijblijvend profiteren van elkaars kennis/kunde en gezelschap. Ideaal voor de moderne senior die zelfstandig wil blijven en die steeds minder op mantelzorg en kinderen kan terugvallen. De gemiddelde leeftijd van bewoners is rond de zestig jaar.

Ik heb een vruchteloze strijd gestreden tegen het idee dat ook wij maatregelen moeten treffen nu we aarzelend het laatste kwart van ons leven hebben betreden. Het onvermijdelijke heeft bezit genomen van mijn gedachten en zuchtend heb ik me erbij neergelegd. We horen bij de ouderen, terwijl ik graag in de veronderstelling leef dat ik nog geen veertig ben. Een zogenaamd “Ratelbandje”, naar de zelfverklaarde bewustzijnsverruimer en strijder voor de verlaging van zijn leeftijd.

Verward door het mij opgedrongen beeld heb ik nog één anker over, wat voorkomt dat ik verloren raak op de eindeloze zee van mijn generatie: Niets of niemand drijft ons Oudorp noch onze woning uit. Een ingrijpende verbouwing is het gevolg. Vorige week is de aannemer gestart omdat deze krasse knar moet worden voorzien van een slaapkamer met badgelegenheid op de begane grond...

Leen