19/21
  • Pages
  • Editions
01 Cover
02 index
03 Colofon
04 Column
05 Activiteiten De Wachter
06 Activiteiten De Oever
07 Kort Nieuws
08 Voor Mekaar
09 Outdoorpark
10 Hoornse Vaart
11 De Stadsfabriek II
12 Artiance vakantieweek
13 Geveltuintjes
14 Hortus
15 ZomerLAB
16 WonenPlus
17 Zomerstorm
18 Tikkie van de molen
19 Portret
20 Het Odensehuis
21 Agenda

Fotografie en tekst: Marcel van Deursen

Fotografie en tekst: Marcel van Deursen

CIGDEM DOGAN

Een kaaskop met Turkse wortels

Hun woning voelt als een warme jas. De benedenverdieping is verdeeld in meerdere vertrekken waaronder een enorme keuken. Vanachter het kookeiland overzie ik de ruimte die gevuld is met een glanzend gelakte houten tafel van behoorlijke omvang. Aan alles is te merken dat dit het centrale punt is waar het familieleven van Cigdem zich afspeelt. Het is maandag en inmiddels alweer de avond op haar vrije dag. We drinken beiden een kop thee die Paul, de man met wie zij haar leven deelt, samen met een keur aan koekjes voor ons heeft neergezet. Ik kies voor een bokkenpootje.

Ondernemers

Soms kom ik Cigdem tegen op straat als zij een rondje loopt met Saar, een olijke labrador. Is dit niet het geval dan spreek ik haar eens per zes weken in de kappersstoel op de Herenweg. Voor mij is ze de vrolijke, praatgrage vrouw die zich vanaf haar komst als kapper op de Herenweg over mijn haar ontfermt. Hoewel de dos uitdunt weet ze me altijd op te vrolijken tijdens de knipbeurt. Wanneer de spiegel in haar handen rond mijn hoofd wervelt en het opgefriste kapsel toont stelt ze keer op keer dat ik goed bedeeld ben voor een man van mijn leeftijd. Een houding die ongetwijfeld klanten bindt.

Haar ondernemingszin wordt gesteund en versterkt door Paul, die zelf ook van aanpakken weet. Hij is mede-eigenaar van de “De jonge lezer” een van de grootste uitgevers van tijdschriften voor kinderen tot veertien jaar.

Hun twee dochters zijn uit hetzelfde hout gesneden, zo lijkt het. Ilayda is twaalf en van plan om architect te worden. Twijfel is er wel want de cijfermatige kant kan een spelbreker zijn. Vandaar dat ze ook een carrière in de schilderkunst overweegt. Eliza is tien en die weet nu al dat zij bakker wordt. Avontuurlijk ingestelde meiden en net zo ondernemend als hun ouders.

Alkmaarder

Toen de kans zich voordeed om hun flat in te ruilen voor een eengezinswoning, is de familie Dogan vanuit Oudorp naar Heerhugowaard verhuisd. Samen met haar twee broers heeft Cigdem hier twaalf jaar doorgebracht tot zij op haar vijfentwintigste, vanwege de liefde voor Paul, het ouderlijk huis verliet en terugkeerde in haar geboorteplaats. Een bijzonder moment want als je er tot je dertiende bent opgegroeid dan voelt het als thuiskomen.

Haar Turkse afkomst is voor Cigdem een minder belangrijk onderdeel van haar identiteit. De Turkse cultuur heeft nooit vat gekregen op haar; ze identificeerde zich vooral met haar directe omgeving, spreekt de taal slecht en heeft zich nooit anders gevoeld dan vrienden of klasgenoten. Achteraf beseft ze wel dat ze, in tegenstelling tot anderen, na school of werk niet of nauwelijks de deur uit mocht. Waarschijnlijk waren haar bezorgde ouders bang voor risico’s en commentaar van familie en vrienden.

Zo bezien is Cigdem een voorbeeld van integratie; een actueel en politiek beladen onderwerp tegenwoordig. De polemiek omtrent kleur, afkomst en geloof geven haar een dubbel gevoel. Zelf kent zij die problemen niet en dat zou voor iedereen moeten gelden. In haar ogen is zoiets vanzelfsprekend; “Alkmaar en zeker Oudorp is waar deze Turkse kaaskop thuishoort,” stelt zij tevreden vast.

Chirurg

Net als haar dochters wist Cigdem al vroeg wat ze worden wilde: chirurg! In haar verbeelding stond de toekomst vast maar in de praktijk verdween haar droom langzaam achter de horizon. Naarmate haar schoolcarrière vorderde werd steeds duidelijker dat haar leervaardigheid tekort schoot. Een kennis van de familie was kapster en haar enthousiasme inspireerde haar zodanig dat zij haar aanvankelijke droom opgaf en soepel verruilde voor het kappersvak. Knippen en haarsnijden zijn mogelijkerwijs te herleiden naar chirurgie maar het was Cigdem vooral te doen om menselijk contact en de uitdagende creatieve kant van het kappersvak.

R for Hair en De Kapper voor Jou

Op haar zestiende meldde Cigdem zich aan bij een twee jaar durende kappersopleiding. Een succesvolle stageperiode bij R for Hair in Heerhugowaard resulteerde in het winnen van de “best young talent award”. Het was dan ook niet meer dan logisch dat ze werd gevraagd mee te helpen bij de opbouw van een nieuwe zaak; de R for Hair salon aan de Herenweg in Oudorp die haar bazin als franchiser had overgenomen.

Na verloop van jaren werd het tijd om zelfstandig verder te gaan. Naast zakelijke overwegingen speelde ook de uitdaging en het avontuur een rol. Toen zich de kans voordeed om het voormalige pand van de dierenkliniek aan de H.C. Maatstraat over te nemen hapten Cigdem samen met haar collega toe. Onder de naam “De Kapper voor Jou” werd gebouwd aan wat een succes bleek te zijn. Vijf jaar later bemachtigden beide kapsters het voormalige pand van R for Hair aan de Herenweg 49 waar Cigdem ooit als kapster begonnen was.

Kort geleden besloot haar collega een nieuwe uitdaging aan te gaan en vanaf januari 2023 heeft Cigdem als enige en trotse eigenaresse de zaak voor zichzelf.

Ontwikkelen

Stilstand is achteruitgang en in plaats van tevreden wegzakken in een van haar kappersstoelen zoekt Cigdem naar nieuwe uitdagingen en het avontuur van nieuwe technieken. Ze wil zich vooral verbeteren in het kappen van heren en volgt zogenaamde “Fade” trainingen. Mij zegt het niets maar zonder dat ik het weet blijkt dat Cigdem haar verworven vaardigheden al enige tijd bij mij toepast. “Fade” is de huidige trend; een opgeschoren kapsel, met korte zijkanten die overlopen (faden) in een langere bovenkant. Volgens Cigdem is iedereen er tegenwoordig gek op. Dat kan kloppen want thuis wordt mijn huidige coupe met instemming ontvangen.

Naast het aanleren en onderhouden van de techniek van het kappersvak is de ondernemer in haar volop bezig met verduurzaming. Om te beginnen liggen er sinds kort twintig zonnepanelen op het dak van de zaak. Daarmee is ze er nog niet want de volgende stap is het zoveel mogelijk uitfaseren van chemische middelen. Het zal mij benieuwen hoe deze ontwikkeling voet over haar drempel weet te zetten.

In de nabije toekomst stelt Cigdem zich tot doel om haar vak door te geven aan de komende generatie. Door leerlingen te begeleiden, dan wel op te leiden, kan zij hier inhoud aan geven en dus mogen we verwachten dat er jonge kappers verschijnen in de zaak.

Naar huis

Als ik het pad naar de straat afloop hoor ik dat Cigdem de voordeur in het slot laat vallen. Vanachter het glas zwaait ze nog even naar mij. Onderweg naar huis neem ik in gedachten het bezoek nog even door.

De warm ingerichte woning, omgeven door een perfect onderhouden tuin met zicht op de torenspits van het witte kerkje. Het opblaasbare zwembad, permanent beschikbaar dankzij een zelf aangebrachte betimmering. Daarnaast een bijgebouw dat tot voor kort bewoond werd door een Oekraïens gezin. Bij elkaar niets minder dan een prachtig plaatje, mede en zeker niet in de laatste plaats, gecreëerd en mogelijk gemaakt door Paul.

Dergelijke gesprekken zijn het voorrecht van een verslaggever van OudorperTijden. Dit keer werd ik, naast het bruisende enthousiasme en de humor van Cigdem, verrast door de beschouwende kant van haar persoonlijkheid. Alles bij elkaar iemand die je blij weet te maken. Misschien mag ik het niet zeggen maar Cigdem is meer dan enkel “De kapper voor mij!”