Interview: Henny Boels Fotografie: Paul van Berkum
Dirk Barendregt
Mij werd gevraagd om een portret te maken van Dirk Barendregt. Een Oudorper, die een van de oprichters was van Stichting Oudorperhout. Deze stichting beoogt bescherming van het prachtige en unieke natuurgebied aan de Munnikenweg. Op dus naar Dirk.
COVID 19
Ik word zeer hartelijk ontvangen door Dirk. Een grote, ietwat forse man. Op mijn vraag of hij niet bang is om mij te ontvangen in deze tijd, antwoordt hij: “Ik niet. Mijn vrouw en ik hebben allebei al de Corona gehad. Je kunt het beter niet krijgen, want je bent er verschrikkelijk ziek van. En het duurt heel lang voordat je volledig hersteld bent. Alles wat ze over Corona zeggen, hadden wij ook: ongelooflijk moe, geen trek en geen reuk en smaak meer”.
DIRK BARENDREGT
Vijfenveertig jaar geleden werd Dirk docent biologie aan de Jan Arentz in Alkmaar. Zijn vrouw, ook een docente biologie, kreeg een baan in Zaandam. Ze zochten een woonplek aan de rand van Alkmaar en gingen wonen in Oudorp. Tot volle tevredenheid. “Het dorpse karakter is nog steeds in Oudorp te vinden. Ondanks de vele uitbreidingen. En dat bevalt mijn vrouw en mij bijzonder goed”. Hun drie kinderen zijn in Oudorp geboren en getogen en wonen nu elders. Sommigen in de buurt van Oudorp en een ander weer wat verder weg.
SCHIERMONNIKOOG
Dirk vertelt over zijn ontmoeting met zijn vrouw: “Als biologen gingen we vaak naar Schiermonnikoog. Je kunt daar heel goed vogels spotten en de natuur is daar nog heel puur. Bij een van deze excursies was mijn huidige vrouw aanwezig. De vonk sloeg over tussen haar en mij. Zij studeerde net als ik Biologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam”. Ik vertel Dirk dat het toeval wil dat Oudorperhout mij erg aan Schiermonnikoog doet denken. Beiden zijn oer natuurgebieden. Kennelijk een natuur die Dirk erg aantrekt.
Oudorperhout
Dirk: “Negen jaar geleden maakten Hans Schouten, Piet van de Linden en ik ons zorgen over het natuurgebied Oudorperhout. Wij vonden dit gebied zo waardevol en uniek dat we dat graag wilden beschermen en richtten daarom de Stichting Oudorperhout op. Dit natuurgebied is vooral een broedgebied voor de grutto’s. En deze vogels worden toch al zo bedreigd. Het gaat niet goed met de gruttopopulatie. De zomers zijn te droog waardoor er geen wormen en insecten zijn om de jonge vogels te voeden. Wij willen dan ook graag dat het waterpeil kunstmatig hoog blijft, waardoor er veel bodembeestjes zijn en om zo de grutto een goed broedgebied te blijven geven. Daarvoor is er veel overleg met de gemeente, de omringende boeren en Hoogheemraadschap nodig. De samenwerking gaat moeizaam. De boeren zouden bloemrijke kruiden moeten zaaien aan de randen van hun weilanden zodat er weer meer insecten zijn, voedsel voor de grutto kuikens. De gemeente ziet ook het belang van ons natuurgebied. Dat geldt ook voor de Alkmaarse politiek. Met het Hoogheemraadschap waren we in overleg om meer continu het waterpeil hoog te houden”. Dirk vertelt dat hij dit jaar is gestopt met de stichting. “Er is een nieuw bekwaam en deskundig bestuur. Ik laat Oudorperhout met een gerust hart aan hen over”.
Vleermuizen
Dat betekent niet dat Dirk niets gaat zitten doen. Hij geeft met heel veel plezier excursies over vleermuizen. Vol enthousiasme laat hij mij een geluidmeter zien. Dirk: ”Elke vleermuissoort heeft een heel eigen geluid. Aan de geluidsfrequenties kun je aflezen welk soort vleermuis je ziet. Veel mensen zijn bang voor vleermuizen, maar dat is nergens voor nodig. Ze zullen mensen nooit aanvallen. De vleermuizen excursies vinden plaats bij de katholieke kerk in Oudorp. Het heeft door de Corona stilgelegen, maar na de Corona tijdperk organiseer ik weer vleermuizen excursies”. Een zo blijft Dirk zich inzetten voor de natuur en verspreiding van zijn kennis hierover. Informatie over Oudorperhout: www.stichtingoudorperhout.nl Informatie over vleermuizen excursies: www.instgram.com/stichtingoudorperhout
Klik op het plaatje om naar de website te gaan