Interview: Henny Boels
Fotografie: Paul van Berkum
“Het kon Rechter”
Henk Koning
“Het kon Rechter”
Het eerste wat mij opvalt als ik bij het huis van Henk Koning kom, is de tekst op de gevel: “Het kon Rechter” Wat schuilt er achter deze benaming? Een maal binnen krijg ik het verhaal van Henk te horen: ”De fundering aan de zijkant van ons huis is niet zo stevig gemaakt. En ons huis, dat een twee onder een kapwoning is, is juist weer heel stevig gebouwd. Het gevolg is dat het huis een beetje naar links is gezakt. Daardoor sluiten bij ons de kastdeuren niet meer zonder hulpmiddelen. En bij de buren blijven de kastdeuren niet open staan maar vallen iedere keer dicht”. Een bijzonder verhaal. Daar past een bijzondere benaming bij.
Henk Koning
Net als de tekst op zijn huis is Henk een bijzonder mens. Niet in zijn uiterlijke vertoning, maar wel in zijn vitaliteit en levenslust. Henk is 93 jaar en is gezond. Wat mij opvalt is zijn mentale conditie. Hij weet veel, is op de hoogte van de actualiteiten en weet snel materiaal op te speuren. Zijn geordendheid zal hem daarbij wel een handje helpen. Natuurlijk moet hij wat inleveren. Zijn lange fietstochten of wandeltochten kan hij niet meer maken. Maar dat is niet heel raar als je 93 jaar bent.
Je kunt van Henk gerust zeggen dat hij een optimistisch mens is. Dat wil niet zeggen dat hij geen tegenslagen kent. Henk ”Ik heb een zwaar jaar achter de rug. Vorig jaar januari is mijn vrouw verongelukt. Dat was heel erg. Maar mijn schrijven van limericks heeft mij er doorheen geholpen.” Wanneer Henk een van zijn limericks voorleest, straalt hij echt. Je voelt dan zijn levenslust. Bijzonder en inspirerend.
Geschiedenis
Als driejarig jongentje is Henk in 1930 in Oudorp komen wonen. In de oorlogstijd is hij als 13-jarig jochie gaan werken bij schoenhandel Vroegop in Sint Pancras. Henk: ”Ik had toen twee doofstomme collega’s waar ik via gebarentaal mee sprak. Als ik nu de doventolk bij de persconferenties van onze premeier Rutte zie, kan ik haar goed volgen”. In april 1944 kreeg Henk een oproep om in militaire dienst te gaan. Zijn moeder hield deze oproepbrief voor hem achter, zodat Henk helemaal niet in dienst is gegaan. Vol trots laat Henk mij de desbetreffende brief zien. Een groot deel van zijn werkend leven heeft Henk bij Het Lauwershof doorgebracht als Hoofd Huishoudelijke dienst. Hoewel hij in 1987 met pensioen is gegaan, is hij nog steeds veel in Lauwershof. Maar nu als vrijwilliger. Althans voor de Corona crisis. Hij leest daar vaak voor. Henk: “Dat kan nu allemaal niet door de corona. Die gezelligheid ben ik kwijt. En ook mijn aanloop is een stuk minder geworden. Dat is wel jammer, maar dat kan nu eenmaal niet anders”
" TOP - Tot Ons Plezier "
Henk heeft een grote passie voor toneelspelen. Hij heeft de huidige TOP vereniging in 1953 opgericht. In 2008 is Henk gestopt bij TOP. Henk: “Ik houd ervan om mij in te leven in een personage. Ik geef dan ook de voorkeur aan drama-rollen. Ik ben altijd zeer rolvast geweest. Ik had geen souffleur nodig. Ik heb 262 rollen gespeeld bij TOP. Ook hier komt de geordendheid van Henk weer naar boven. Hij heeft in een map keurig bijgehouden welke rollen hij wanneer heeft gespeeld.
Limmerick Henk Koning
AL BEN IK VER, JA VER OVER DE TACHTIG TOCH VOEL IK MIJ NOG KRACHTIG DRINK IEDERE DAG EÉN FLESJE BIER DAT DOE IK MET PLEZIER WANT IK VIND HET LEVEN NOG PRACHTIG
Limmericks
Vijftig jaar geleden is Henk begonnen met limericks maken. Ik krijg enig uitleg over het schrijven van limericks. Een limerick bestaat uit 5 regels. De 1e en 2e en de 3e en 4e regel moet op elkaar rijmen. De 5e regel moet weer op regel 1 en 2 rijmen. Henk heeft er heel wat gemaakt. En publiceert regelmatig in diverse bladen. Henk: “Ik lees ze ook voor in Lauwershof. Dat brengt altijd veel mensen op de been. En is heel leuk om te doen”. En weer komen we op de Corona-tijd en wat dit voor Henk betekent.
Corona
Henk vertelt dat er vaker ziektes zijn geweest gedurende zijn leven. Henk: “In mijn familie zijn er in de twintiger jaren veel mensen aan de tbc gestorven. In de jaren vijftig had je weer een tbc golf die wel minder heftig was. Maar ook toen waren er in mijn familie en zelfs in mijn gezin mensen besmet met tbc. Gelukkig stierf er toen nooit een van mijn naasten”. In Henk zijn leven hebben zich vaker heftige ziektes voor gedaan. Het is mij wel duidelijk dat ook voor Henk dit geen gezellige tijd is. Geen vrijwilligerswerk bij de Lauwershof. Geen bezoekjes meer ontvangen. En ondanks dit alles blijf je het optimisme van Henk proeven: “We hopen op betere tijden”.