Vroeger

Strontziek werd ik er van als mijn Vader dat woord gebruikte. Iedere keer als er weer een discussie over het een en ander over tafel ging, dan werd dit woord in de strijd gegooid. Want “vroeger” was het altijd beter, of “vroeger” was het zus of “vroeger” was het zo.

Dat nooit meer moet ik toen gedacht hebben; dat doe ik mijn kinderen niet aan.

Doch we zijn nu zo’n 55 jaar later, en ik betrap mij erop (en anders doen mijn kinderen dat wel) dat ik regelmatig dat gevleugelde woord in de discussie betrek.

Nostalgie, of heeft dit toch een diepere oorzaak? Was het vroeger inderdaad beter of wordt het de jeugd van tegenwoordig alleen maar voor de voeten gegooid.

Vroeger hadden we aanzienlijk minder geld te besteden als tegenwoordig.

Meerdere keren per jaar op vakantie?, we mochten blij zijn als we met de voltallige familie een camping in Nederland konden aandoen.

En konden onze ouders ons met een gerust uitbesteden aan een “recreatieteam”? Ik dacht het niet.

Nee, Pa en Ma dienden met Mens erger je niet, Ganzenbord en noem al die ellende maar op, voor de dag te komen teneinde die kleine ettertjes zoet te houden.

En natuurlijk voetballen, badmintonnen en als je geluk had zwemmen. Als je geluk had inderdaad, want lang niet iedere camping had zo’n poedelbak.

Dat waren alleen de duurdere campings. Maar de kinderen hadden een prachtvakantie hoor. Pa en Ma kwamen met hun tong op hun hielen thuis, maar dat mocht de pret niet drukken.

Tegenwoordig doe je eigenlijk al niet meer mee als je de vakantie binnen Europa doorbrengt. En uiteraard gaan we ook op wintersport. En dan praten we nog niet over de introductieweken op school. Werd een school vroeger gekozen i.v.m. het leerdoel van de nazaat, tegenwoordig is het doel van de introductieweek een belangrijke factor bij de schoolkeuze.

En dat wordt dan o.a. gefinancierd door de “vrijwillige” ouderbijdrage, maar dit terzijde. Overvloed, dat is het woord dat ik hierbij kan bedenken.

Het is allemaal te veel. Vervelen is er niet meer bij, daar hebben we eenvoudigweg geen tijd meer voor.

De agenda staat overvol. Ook doe je tegenwoordig niet meer aan één sport; een beetje puber houdt er zeker twee sporten op na, terwijl het gehele weekend in het teken staat van het stappen of bezoek aan een of ander concert.

En hebben we als ouders wat weinig tijd voor ons kroost, geen probleem. Dat kopen we wel af met hun verjaardag of met Sinterklaas en Kerst. Maar was het inderdaad vroeger beter?

Nee. Maar is het nu dan beter? Zeker niet.

Laten we proberen vroeger en nu in een gezonde balans te brengen.

Laten we de tevredenheid bij ons en bij onze kinderen weer terug proberen te brengen. Tevreden zijn met de gewone dingen. Als we dat bereikt hebben zullen we straks niet meer tegen onze kinderen hoeven te zeggen: “maar vroeger”.