Herfstknutselen

Flits…..bam! De hele klas van Mick en Sofie zit rechtovereind met verschrikte ogen. ‘Rustig maar’, zegt de juf. ‘Het is gewoon onweer. Dat hoort bij de herfst.’ De regen klettert tegen de ramen en de wind zwiept de takken van de bomen wild heen en weer.

Als de kinderen naar huis mogen, is het gelukkig droog en schijnt het zonnetje een beetje.

‘Kom Debora!’ roept Sofie. Samen huppelen ze van het schoolplein af. ‘Ik heb zin om bij jou te knutselen’, zegt Debora. ‘En ik vind het leuk dat je bij mij komt’, lacht Sofie terug. ‘Wacht op mij!’, roept Mick. Hijgend komt hij achter Sofie en Debora aanrennen. ‘Wat gaan jullie doen?’ ‘Wij gaan herfstknutselen bij Sofie thuis’, zegt Debora. ‘O en wat gaan jullie dan maken’, vraagt Mick.

‘Een poppetje van kastanjes en een spinnenweb ook van een kastanje’, antwoordt Sofie. ‘Klinkt leuk’, zegt Mick. ‘Ik ga naar voetbaltraining. Dan kom ik daarna wel even kijken wat jullie gemaakt hebben.’ ‘Gezellig’, zeggen Sofie en Debora tegelijk en moeten er zelf om lachen.

Bij Sofie thuis krijgen ze drinken met wat lekkers erbij. ‘Mogen wij aan de grote keukentafel knutselen mam?’, vraagt Sofie aan haar moeder. ‘Ja hoor’, zegt haar moeder. ‘Daar heb ik al rekening mee gehouden dus de tafel is leeg.’

Sofie rent snel de trap op naar boven naar haar kamertje om de zak met kastanjes te pakken. Die heeft ze gisteren samen met Debora gezocht en in de tas gedaan. Toen was het gelukkig droog en konden ze rustig zoeken bij de hele grote kastanjeboom die vlak bij haar huis staat.

‘Hè, hè’, puft ze als ze weer beneden is. ‘Die tas is best zwaar’. Ze gooit de tas leeg op de tafel. Mamma heeft inmiddels de lijm, een naald met een ronde punt, draad, en houten prikkers gepakt.

‘Je begint met een gaatje prikken in een kastanje’, legt ze uit. ‘Daar doe je een prikkertje in. Dan pak je nog een kastanje en daar maak je ook een gaatje in. Dan prik je die op de andere kant van het prikkertje. Dan prik je aan de zijkanten van de kastanje een gaatje. Als je daar een prikkertje in steekt dan heb je de armen. En als je aan de onderkant van de kastanje twee gaatjes prikt en daar ook een prikkertje in steekt dan heb je de benen. En dan is het een poppetje’. Sofie en Debora doen precies wat mamma zegt en al snel hebben ze allebei een mooi kastanjepoppetje gemaakt. ‘Ik pak even een stift’, zegt Sofie. ‘Dan kunnen we een gezichtje op de kastanje tekenen’. Heel voorzichtig tekent ze twee oogjes en een mondje op de kastanje. De neus is alleen een stipje. ‘Gelukt’, zegt ze blij. Debora tekent ook een gezichtje en samen laten ze de poppetjes met elkaar dansen.

Dan maken ze nog een spinnenweb. Een kastanje met in een rondje prikkers erin gestoken en daar doen ze dan om en om wol omheen. Mamma heeft weer een voorbeeld gemaakt dus zo kunnen ze het mooi namaken. Het is best veel werk maar het wordt wel heel erg mooi.

Als ze klaar zijn ruimen ze alles netjes op en doen ze nog een spelletje. ‘Hai!’ Mick komt door de achterdeur binnen. ‘Hebben jullie poppetjes gemaakt?’ Sofie en Debora laten trots zien wat ze gemaakt hebben. ‘Wauw, die spinnenwebben zijn ook cool’, zegt Mick. ‘Je mag mijn spinnenweb wel hebben’, zegt Sofie. ‘Echt?’ ‘Tuurlijk’, zegt Sofie. ‘Ik maak zo weer een nieuwe.’ ‘Dankjewel’, lacht Mick. ‘Dat is superaardig van je!’ Met zijn drieën doen ze nog een spelletje. Mét nog wat te drinken en lekkers erbij. Wat een gezellige herfstknutselmiddag!