‘Zomaar een Oudorper’
Trudie en Chris Mulders
Tekst en foto's: Catharina Mandjes
Trudie en Chris Mulders
In deze rubriek komen Oudorpers aan het woord die nou juist níet bekend zijn maar het toch leuk vinden zichzelf eens voor te stellen. Vindt u of jij het ook leuk om eens in deze rubriek te staan? Stuur dan een mail naar info@oudorpertijden.nl
Vandaag bezoek ik niet één maar twee personen; een echtpaar voor de rubriek ‘Zomaar een Oudorper’. Ik bel aan bij Trudie en Chris Mulders waarna twee hondjes hun best doen om duidelijk te maken dat er iemand voor de deur staat.
Trudie en Chris wonen in een gezellig huis aan de Runmolen. Chris komt net thuis van zijn werk. Met een kop thee zetten we ons aan de eettafel.
‘We hebben elkaar leren kennen op de bruiloft van Trudie’s broer,’ vertelt Chris. ‘We vonden elkaar gelijk leuk,’ vult Trudie aan. ‘En we hebben bijna de hele avond met elkaar gedanst en geflirt. We hadden het zo leuk met elkaar dat we een afspraak hebben gemaakt waarna we altijd bij elkaar zijn gebleven. Chris kocht een huis en in 1987 zijn we daar gaan samenwonen. In 1991 zijn we getrouwd, een jaar later is onze zoon Sven geboren. Vijf jaar later onze dochter.’
‘En we hebben een kleinzoon, hij heet Abel,’ vertelt Chris trots. ‘Het tweede kleinkind is onderweg! We kunnen elk moment een telefoontje krijgen.’
Chris werkt al veertig jaar bij Tata Steel. Inmiddels is hij wat rustiger aan gaan doen en werkt nog een paar dagen per week. ‘Mijn gezin is heel belangrijk. En de jeugd heeft de toekomst, er is veel veranderd bij het bedrijf. Ik geniet er enorm van dat ik meer thuis ben en één dag in de week op onze kleinzoon kan passen. En straks dus een klein hummeltje erbij.’
‘Ik heb verschillende banen gehad,’ vertelt Trudie. ‘Bij Woon- en Zorgcentrum De Kooimeer heb ik lang gewerkt op verschillende afdelingen. Toen De Kooimeer naar Verzorgingshuis De Nieuwpoort verhuisde voelde ik me niet meer echt thuis. Net als bij Chris veranderde er veel binnen het bedrijf. Ik heb het nog zes jaar vol gehouden maar toen ben ik toch ander werk gaan zoeken. Ik werk nu met veel plezier drie dagen per week bij Jamin in de stad. We genieten ook enorm van de oppas op onze kleinzoon en we wachten vol spanning op de komst van ons tweede kleinkind. Er ligt boven al een borduurwerk klaar waarop ik alleen nog de naam, geboortedatum, het gewicht en de lengte hoef te borduren.’
Vrijwilligerswerk bij het Timmerdorp
‘Onze dochter Femke is lerares en doet al een jaar of vier vrijwilligerswerk bij het Timmerdorp,’ vervolgt Chris. ‘En sinds een jaar of drie heeft ze ons er ook bij getrokken. Ik help voornamelijk bij het opbouwen van de tenten en alles er omheen. Soms help ik ook bij de activiteiten.’
‘En ik ben er voor de was, het eten koken, boodschappen doen en snoepzakjes maken,’ vult Trudie weer aan.
‘We vinden het heel belangrijk dat door onze hulp de leiding minder zorg heeft en meer tijd en energie overhoudt om daadwerkelijk met de kinderen bezig te zijn. Zo hebben die kinderen maar zeker ook de leiding een fantastische week! We willen ook graag een oproep doen voor meer vrijwilligers.’
Mochten mensen dit lezen en vrijwilliger willen worden dan kunnen ze zich aanmelden bij joloudorp@gmail.com.