Jaagpad

Vroeger bood een jaagpad langs zogenaamde trekvaarten een mogelijkheid om van de ene naar de andere plek te komen. Het waren zandpaden die paarden of mensen in staat stelden om met behulp van een lang touw boten te trekken. Dit werd jagen genoemd wat de naam van het pad verklaart. De trekschuiten vormden destijds een belangrijke vorm van openbaar vervoer.

Ook langs het Noordhollandsch Kanaal werden jaagpaden aangelegd, met name rond Alkmaar. Nu worden ze vooral gebruikt als fiets- of wandelpad maar in Alkmaar ligt dit anders; de omgeving van het kanaal is namelijk volop in ontwikkeling. Op het grondgebied van Oudorp, waar destijds een graan- en meelhandel en een stoomwasserij stonden, zijn tussen 2013 en 2015 aan het Jaagpad twee complexen gerealiseerd, genaamd Torcello en Ceresa. Prachtige hoogbouw dat wel maar de omgeving is met uitzondering van het kanaal troosteloos kaal.

Maar nu even iets heel anders. Deze zomer heb ik op mijn fiets en in onze tent doorgebracht. Een heerlijke trektocht door Duitsland, Denemarken én Nederland. Bij elkaar een kleine tweeduizend kilometer. De weersomstandigheden waren in het buitenland belabberd maar in Nederland perfect. Dankzij het Nederlandse deel sloeg de balans door naar de positieve kant; al met al en uiteindelijk een geslaagde zwerftocht dus.

Af en toe was het zo warm dat wij blij waren met een bos of laan. Niet alleen prachtig maar vooral ook koel. Dankzij het groene dak daalde de temperatuur al snel met vijf graden of meer. Daartegenover stonden kale dorpen en steden waar de temperatuur aanzienlijk boven het gemiddelde lag. De nadruk ligt tegenwoordig dan ook volkomen terecht op vergroening van de versteende omgeving.

Dat brengt mij terug op het Jaagpad. Het oorspronkelijke bomenplan voorzag destijds in vijftien knotwilgen maar die wilden niet groeien. Wellicht een stil protest tegen het ontbreken van aanvullende beplanting en groenstroken, wie zal het zeggen.

Ook in Alkmaar staat vergroening hoog op de agenda waarbij de situatie op het Jaagpad schril afstak. De knotwilgen kregen de rekening gepresenteerd voor hun protest en zijn in overleg met de bewoners vervangen door vijftien elzen, platanen en sierperen. De aanplant is echter zo jong dat bewoners tijdens hun leven onmogelijk van hun schaduw kunnen genieten.

Hopelijk nemen de boompjes dit keer genoegen met hun omgeving en slaan ze aan. Misschien helpt het als zij worden verwend met een groenstrook vol heesters, want koelte lijkt in de toekomst hard nodig.