‘Zomaar een Oudorper’
Fotografie en tekst: Catharina Mandjes
Portret: Oudorper Helga Blind
In deze nieuwe rubriek komen Oudorpers aan het woord die nou juist níet bekend zijn maar het toch leuk vinden zichzelf eens voor te stellen. Vindt u of jij het ook leuk om eens in deze rubriek te staan? Stuur dan een mail naar info@oudorpertijden.nl
Deze keer een dame aan het woord van het Schermereiland waar buurthuis De Wachter staat dat ook mooie bijdragen levert aan dit magazine.
Helga Blind
Na een hartelijke ontvangst vertelt Helga (bijna 59 jaar oud) aan de keukentafel gezeten enthousiast over haar jeugd. Geboren in Zeeland, in Rilland-Bath maar doordat haar vader bij de Hoogovens ging werken, groeide ze op in Oudorp aan de IJsselstraat en later aan de Boezemsingel op het Schermereiland, ‘het rooie dorp’. De naam ‘het rooie dorp’ heeft niets met politiek te maken maar werd zo genoemd omdat alle huizen rode dakpannen hadden. Zo leer ik ook nog weer wat!
Samen met haar broers zat ze op de Middelburgschool en kon ze heerlijk door de natuur zwerven van Oudorp, er was altijd veel te doen in de buurt.
Met de majorettevereniging deed ze mee aan optochten zoals die van 8 oktober, Alkmaar ontzet en ze herinnert zich ook dat er carnavalsverenigingen waren.
Na de middelbare school, de Alkmaarse Huishoudschool, kon ze op dezelfde locatie aan de Bergerweg INAS onderwijs volgen dus heeft ze daar haar diploma’s gehaald met stages op een peuterschool en in de kraamzorg. Werken in de kraamzorg kwam er echter niet van want al jong ging ze samenwonen aan de Dijkgraafstraat en kreeg een zoon. Het huis werd te klein met een kleintje erbij, haar vaders huis werd voor hem te groot, zo vond er een woningruil plaats met haar vader en kwam ze weer in de Boevestraat te wonen waar zoon nummer twee geboren werd.
Haar kinderen heeft ze bewust naar de Prins Willem Alexanderschool laten gaan in Oudorp omdat zij en haar man het heel belangrijk vonden dat hun kinderen ook kinderen van buiten de wijk leerden kennen.
Werk
Zoals zovele moeders ging Helga werken toen haar jongste zoon naar school ging. Eerst in de thuiszorg in Heiloo en later bij de Bristol waar ze nu al zo’n 26 jaar werkt.
Door een slechte schouder valt het werk niet altijd mee voor Helga maar ze geeft niet op en geniet erg van het leven. Naast haar werk past ze ook veel op haar twee kleindochters.
Met haar kleindochter Juul ging ze naar de speelochtenden in buurthuis De Wachter, met tweede kleindochter Veerle ook een keer waardoor er ook weer leuke contacten ontstonden. Nu past ze meestal bij haar kleinkinderen thuis op.
Interesses
Ondanks dat er altijd wel wat te doen is, mag Helga ook graag lezen. Maeve Binchy is de eerste schrijfster die ze opnoemt waar ze fan van is en aangezien ik ook van deze schrijfster houd kunnen we daar heerlijk even over verder kletsen. Ook de zeven zussen van Lucinda Riley en alles van Santa Montefiore staan op haar favorieten lijstje.
Groot fan is ze van Elvis. Ze heeft boeken van hem, LP’s, speellijsten en bezoekt graag tribute-avonden die in het teken staan van Elvis.
Als afsluiting laat Helga me een foto zien dat ze terug is gegaan naar haar roots in Zeeland in Rilland.
Ze heeft daar haar ouderlijk huis bezocht en kwam zelfs nog buren tegen die haar ouders gekend hebben. Op het gemeentehuis ontving ze een kopie van haar geboortebewijs. Al met al een hele speciale gebeurtenis voor haar.
Samen mijmeren we een beetje dat er vroeger meer hechtheid was in de samenleving en dat er meer met elkaar gedaan werd. Onze eigen drukte is ook een reden dat we soms hechtheid missen maar ondanks dat geniet Helga erg van alle contacten in de buurt met mensen van vroeger en ook met nieuwe bewoners. En…we moeten ook erkennen dat de buurthuizen en wijkcentra zoals ‘De Wachter’ en ‘De Oever’ er heel veel aan doen om mensen met elkaar te verbinden en om veel activiteiten aan te bieden, binnen en buiten. En zo kijkt ook Helga vol vertrouwen naar de toekomst.