Herinneringen aan de Oldeburgh
Elsinga, J. / collectie Regionaal Archief Alkmaar / RAA-DMGA-02269
Herinneringen
Mijn eerste herinneringen dateren vanaf de oprichting in 1967. Ik was toen 14 jaar.
De Oldeburgh had enkele aanleunwoningen met eigen tuintjes. Deze stonden op de plekken waar ook nu de appartementen staan.
Mijn Opa en Oma kwamen daar te wonen op de Vuyk nr.4. Een heus eigen tuintje met een eigen grasveldje. Mijn Opa had beginnend Parkinson en een gezonde dosis zelfspot. Die Parkinson was wel handig bij het besproeien van de tuin vond hij.
Enkele jaren later moesten ze vanwege de gezondheid verhuizen naar het hoofdgebouw. Dat zal omstreeks 1972 geweest zijn. Als men vroeger 65+ was, dan behoorde men toch al aardig tot de bejaardenproblemen.
Bejaarden, een woord dat je toen nog mocht gebruiken. Tegenwoordig wordt je dat niet meer in dank afgenomen.
Waarschijnlijk had de Oldeburgh een overeenkomst met een nabij gelegen geraniumkwekerij, want óók mijn Opa en Oma zaten erachter. De hele dag wel te verstaan op enige activiteit konden ze niet betrapt worden.
Toen ze in het “grote huis” woonden, besloot mijn moeder dat zij wel elke week de was kon gaan doen. Aan ons kinderen, de schone taak om die wekelijks om te wisselen. Ik denk daar nog met enige regelmaat aan terug.
Als mijn Oma wist dat ik kwam, had ze toch altijd weer een plezierige verrassing voor mij in petto. “Ik heb nog wat lekkers voor je in de koelkast staan jongen”, zei mijn Oma dan. Ik voelde alweer nattigheid want het was namelijk iedere week hetzelfde. Een heerlijk glas melk met zo’n heerlijke vel erop stond mij toe te lachen vanuit de koelkast.
De rillingen lopen nu nog over mijn rug als ik daaraan terugdenk.
Daar wij meestal met z’n tweeën waren, slaagden we er iedere keer toch weer in om deze inhoud op wonderbaarlijke wijze te doen verdwijnen.
Het verschil met nu? 65+ is nu zeker 85+ geworden, terwijl de huidige generatie mensen op hogere leeftijd gewoon nog fietsen en of tennissen. En noem ze zeker geen “bejaarden”!!!!
Doe mij een lol; als u eens langsloopt, sta dan eens even stil en zwaai. Grote kans dat er iemand terugzwaait.
Herman
Onbekend / Collectie Regionaal Archief Alkmaar / RAA003010027