EUROPAPA

Verbouwereerd en vooral verbaasd reageerde ik op het nieuws over de strapatsen van Joost Klein in Stockholm. Het bedreigen van een fotograaf, een vrouw nog wel, koste hem en Nederland deelname aan het songfestival. In plaats van roem en de kans op een overwinning eindigde zijn avontuur met diskwalificatie. Ontkenning vanuit ongeloof dreef mij tot de gedachte dat Joost zoiets nooit gedaan kon hebben.

Het zal menigeen benieuwen wat het onderzoek oplevert. Stel je eens voor dat Joost niets te verwijten valt of er overdrijving meespeelde, dan zijn de gevolgen onmogelijk te herstellen. Bovendien kan het net gekozen motto voor de afgelopen en toekomstige festivals, “Verenigd door muziek”, bij het vuil gezet worden.

Gezien de ophef durf ik te stellen dat velen het met mij eens zijn en slechts sympathie voelen voor Joost, zijn liedje en de bijbehorende doldwaze act. Eenmaal gezien of gehoord en Europapa zit voorgoed in je brein geboord. Het roept de vraag op wat de geblondeerd ronddansende zanger eigenlijk wil zeggen met zijn liedje. Veel tekstdelen gaan schuil achter de opzwepende beats van gabberpop, happy hardcore en eurodance. Joost beschrijft het lied zelf als een brief aan zijn overleden vader. De les die hij meegaf is dat de wereld geen grenzen heeft.

Feitelijk is het lied zowel een ode aan zijn vader als aan Europa. De ik-figuur in de tekst is een weeskind dat door Europa trekt om zichzelf te ontdekken en om anderen zijn verhaal te vertellen. Zelf zegt hij over de diepere betekenis het volgende: “Europapa is een eerbetoon aan mijn vader. Hij gaf mij een wijde visie op de wereld mee in zijn opvoeding”.

Flarden uit de tekst tonen inderdaad alledaagse verworvenheden van Europese samenwerking: “Bezoek mijn friends in France of neem de benen naar Wenen. Ik wil weg uit Netherlands, maar m’n paspoort is verdwenen. Heb gelukkig geen visum nodig om bij je te zijn. Dus neem de bus naar Polen of de trein naar Berlijn.”

En:

“Heb je een eurootje please? Ik zeg merci en alsjeblieft.”

Sommige Nederlandse politici willen het ons doen vergeten maar dankzij Europese samenwerking zijn welzijn en welvaart enorm toegenomen. Waardering krijgt dit nauwelijks of in ieder geval te weinig. Net als Joost wordt de unie gediskwalificeerd waar erkenning op zijn plaats is. Dus doe het voor jezelf of desnoods in de geest van Joost, maar ga altijd stemmen.”