AMÉ AME

Meerdere lantaarnpalen in onze wijk zijn plots voorzien van geschreven teksten. Het trok mijn aandacht maar toch meende ik dat deze vlugschriften dat niet verdienden.

Op mijn dagelijkse wandeling passeerde ik ze op willekeurige plekken. Het leek of ze in aantal toenamen; alsof alle lantaarnpalen voorzien moesten worden van een beschreven corset.

Langzaam won mijn nieuwsgierigheid het van de haast. Met vertraagde pas naderde ik de eerste de beste beplakte paal die ik tegenkwam. Dat het geschrift op ooghoogte aangebracht was getuigde van voorkomendheid van de plakker en mogelijk, zo niet waarschijnlijk, tevens de schrijver.

Verbaasd stelde ik vast dat het om een recept voor “Boka Powispi” ging. Het lijkt erop dat enkel de boodschapper het ooit gegeten heeft want zelfs op internet is er niets over te vinden. Bruine bonen, kapucijners, pompoen, witte kool, spitskool en peterselie met water op laag vuur opzetten. Deksel op de pan en tweeëneenhalf uur laten pruttelen. Appelrasp erbij en smakelijk eten!

Het geheel ontlokte een glimlach én de vraag naar de bedoeling van deze omslachtige manier van communiceren. In de zijlijn bevond zich een geheimzinnige cijferreeks die mogelijk een mobiel telefoonnummer bevatte. Het getal eindigde met iets wat op een naam leek: Amé Ame.

Amé blijkt afgeleid van Amy; een meisjesnaam’ die 'liefhebben' betekent. Ook wordt verwezen naar Amata; een Christelijke heilige maar tevens een nachtvlinder, een rivier en een plaats in Letland. Kennelijk hebben we hier te maken met een Letse vrouw die als een nachtvlinder ons dorp voorziet van eenvoudige doch voedzame gerechten.

Even verderop werd het mysterie gevoed met teksten over een snee in haar voet, bezeerd toen een man haar aanviel tijdens het flyeren…

Ze had het advies van haar moeder niet gevolgd; ontsmetten in water en soda, gevolgd door een goede maaltijd. Je kon het raden “Boka Powispi” dus.

Verderop een gedicht over een duif. Een fragment hieruit:

“O, o, duifje tussen de keien van de nieuwe tijd.

Laat ons zien hoe we moeten vliegen en fladderen,

terwijl het zonnetje op de leien daakjes schijnt.

Geef deze stad adem om te leven,

zodat Eva lekker met Adam vrijt.”

Mijn verlangen om de geheimen achter de geschriften te ontrafelen groeit met de dag. Graag zou ik Amé ontmoeten. Vandaar de oproep aan deze geheimzinnige kok, genezer en dichter. Meld je bij onze redactie, maak je bekend, dan schrijf ik -mits gewenst- een portret over je.